tylko szkoda, że ograbili go z części osobowości - w filmie istnieje głównie w kontekście wątku miłosnego, w książce dużo ciekawszy, poza tym nie ma ekscesów typu szarpanie Heleny za fraki czy wiedźmy za włosy. Fakt że jest świetnie zagrany ratuje sytuację pomimo takich wpadek scenariuszowych.

To spojrzenie to przejaw politowania się i żalu nad jego losem bo taki był też zamiar reżysera.

Widzieliśmy. Bo Miłość niekiedy potrafi być podzielna i prawdopodobnie kochała też w jakiś sposób Bohuna. Nie spotkało Cię to nigdy? Jeśli nie to masz szczęście. A ta scena jest jedną z piękniejszych w filmach. Oczywiście oprócz scen w "Pożegnaniach" z 1958 roku :)

To spojrzenie Heleny na koncu to wymysł I. Scorupco. To był taki żart zrobiony Hoffmanowi, któremu się to na poczatku nie podobało, ale uznał, ze moze byc. Wg mnie troche nie pasuje to do filmu. Helena wg ksiazki zawsze chciała tylko Skrzetuskiego. Moze nie zawsze sie bała Bohuna, ale jego milosc ja przerażała i nawet wtedy, gdy jeszcze go nie nienawidziła to go nie kochała. Trochę bez sensu to porównywanie obu mezczyzn na koncu. Nie po to Helena groziła Bohunowi, ze sie zabije jak ją dotknie i opierała sie cały czas, zeby na koncu bez powodu sie zastanawiać.

Skąd masz te informacje?! To brednie, oglądałem, czy czytałem(sam już nie pamiętam, ale to nie ważne) ,że to spojrzenie było zamierzone i wyreżyserowane przez Hoffmana i miało oznaczać politowanie i żal nad losem Bohuna. Reżyser sam zaś obawiał się ,że ta scena może być odebrane błędnie jako żal i miłość do Bohuna. To jednak czyni ją nie oczywistąi piękną. Pozdrawiam

Z ksiązki ,,100 dni Hoffmana". jest tam napisane, ze Scorupco zrobiła psikusa Hoffmanowi. Podobno się denerwował czy nie zepsuła mu ujęcia, ale to przełknął.Widac, ze to nie jest politowanie w spojrzeniu Heleny, albo jej to nie wyszło. Polecam tez ksiazke ,,po mnie chodźby POTOP". Tam tez jest trochę informacji o ,,ogniem i mieczem"

Ok, dzięki za wyjaśnienie będę musiał to sprawdzić.

Daj znać o wynikach Twojego śledztwa.

Ok

Jestem właśnie po lekturze 100 dni hoffmana i muszę powiedzieć ,że trochę dodałeś i poprzekręcałeś, gdyż autor opisuje co prawda owe spojrzenie Heleny( Izy ) jako odpowiedź na spojrzenie Bohuna ( Saszy ) ,ale nie ma tam nic o psikusie ani gniewie Hoffmana. Autor opisuje ,że dopiero po dwóch dniach reżyser zastanawiał się czy właśnie owo spojrzenie nie będzie błędnie odczytane, ale po przemyśleniu stwierdził ,że jest ono ciekawe i sam film pokazuje relacje Skrzetuskiego i Heleny bez niedomówień i dwuznaczności, więc uznano ,że scena ta nie zaburzy odbioru filmu i jest ok. A więc trochę racji miałeś, ale dużo pomieszałeś, a tak swoją drogą super książka, nawet nie wiedziałem kiedy ją przeczytałem! Polecam wszyskim.

Możliwe, że poprzekręcaŁAM, bo dawno czytałam. Polecam też inne ksiązki o Hoffmanie i Trylogii.

No, przymierzam sie jeszcze do "Po mnie choćby Potop" P.S nie obraź sie co do mojej formy zwracania się do ciebie (męskiej), gdyż zwracam się zazwyczaj do każdego użytkownika jako "ty użytkowniku" (gdyż po nicku często nie da się poznać, lub błędnie poznać;)) Ale teraz już wiem ,więc dzięki ,że poleciłaś mi te książkę;)